Fazy międzymetaliczne to z punktu widzenia procesu cynkowania ogniowego metaliczne struktury krystaliczne zbudowane z cynku, żelaza i ewentualnie innych metali, które podczas cynkowania tworzą zakotwione w sobie sieci krystaliczne i z tego powodu są bardzo twarde i kruche. Ich temperatura topnienia jest znacznie wyższa od temperatury topnienia stopu cynkowego, a więc fazy międzymetaliczne są zawsze stałe podczas procesu tworzenia powłoki.
Oznaczenia faz międzymetalicznych tworzy się odpowiednio do średniej zawartości poszczególnych metali (np. FeZn13) i nie ma to nic wspólnego ze związkami chemicznymi i ich wartościowością. Fazy oznacza się literami greckimi.
W procesie cynkowania ogniowego powstają – rozpoczynając od podłoża stalowego – fazy Γ, δ1 i ζ, które w tej kolejności zawierają między 28 i 6% żelaza. Zewnętrzna faza η ma skład odpowiadający kąpieli cynkowej. Charakterystyczne jest, że faza Γ tworzy się dopiero po dłuższym działaniu cynku, a więc przede wszystkim na wannie cynkowniczej.