Cynk dostarczany do produkcji powłok ochronnych charakteryzuje się zróżnicowaną jakością. W sprzedaży dostępna jest metaliczna forma surowca lub stop z domieszką metali tj.: ołowiu, kadmu, żelaza, aluminium, miedzi i cyny. Do każdej odmiany cynku dołączona jest karta charakterystyki, zawierająca informacje na temat podstawowego składu chemicznego, w tym procentowej zawartości czystego cynku i jego domieszek, właściwości fizyczno-chemicznych, reaktywności i toksyczności, a także szczegółowe wytyczne odnośnie transportu i składowania materiału.
Rodzaje cynku
- Cynk wtórny – zawiera średnio od 97,5% do 98,5% czystego cynku. Odlewany w postaci płyt o masie 25-30 kg.
- Technicznie czysty cynk (Z1) – wyróżnia najmniejsza zawartość domieszek.
- Cynk metaliczny (Z5) – zawiera około 98,5% czystego cynku. Pozyskiwany z rudy cynkowej w procesie destylacji, redukcji chemicznej bądź elektrolizy.
- Stop cynku z domieszką niklu i bizmutu oraz śladami innych metali – produkowany w postaci bloków o wadze ok. 500 kg i 1000 kg.
- Stop cynku Galva5 – średnia procentowa zawartość czystego cynku w tym stopie wynosi 95%. Udział glinu maksymalnie do 5%.
- Stop cynku ZnAI4Cu1 – charakteryzuje wysoka zawartość glinu i miedzi. Produkowany jest w postaci tzw. gąsek.
Z wymienionych gatunków wytwarza się takie elementy, jak:
- pręty, walcówki i druty (tzw. wyroby wyciskane),
- blachy i taśmy (tzw. wyroby walcowane),
- stopy na odlewy ciśnieniowe.
Prezentowane rodzaje cynku wykorzystywane są do zabezpieczania stali przed korozją i znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle motoryzacyjnym, budowlanym oraz usługowo-transportowym. Cynk wytwarzany w procesach metalurgicznych zawiera często nieznaczne ilości innych metali ciężkich tj.: ołowiu czy kadmu, stąd jego stosowanie zawęża się do sektorów niewymagających dostarczenia surowców o wysokiej klasie czystości tj. cynk metaliczny Z1.