Cynk jest kluczowym składnikiem w środowisku naturalnym, obecnym w skałach, glebie, wodzie i powietrzu. Jest niezbędny dla zdrowia i prawidłowego rozwoju roślin, zwierząt oraz ludzi.
W ludzkim organizmie cynk odpowiada za przemianę materii, syntezę białek i funkcjonowanie układu nerwowego. Jest kluczowym mikroelementem w procesach enzymatycznych, ale nasz organizm nie potrafi go samodzielnie wytwarzać, dlatego musi być dostarczany z pożywieniem.
Złoża rud cynku są rozproszone, a ich geneza nie jest w pełni zrozumiała. Zazwyczaj znajdują się na głębokości 50-400 metrów i mają postać soczew lub gniazd, co obniża koszty eksploatacji. Na terenach uprzemysłowionych poziom cynku w wodzie, glebie i powietrzu jest podwyższony z powodu zanieczyszczeń. Mimo to, zawartość cynku w europejskich ekosystemach jest zazwyczaj optymalna dla organizmów żywych.
Cynk jest surowcem, który łatwo podlega procesowi recyklingu – 30% jego światowych dostaw pochodzi z odzysku. Odzyskiwany jest z mosiężnego osprzętu, ocynkowanej stali, urządzeń domowych oraz odpadów z cynkowania. Rocznie blisko 2 miliony ton cynku znajduje ponowne zastosowanie w przemyśle, a produkcja ze źródeł wtórnych w Unii Europejskiej w latach 90-tych wyniosła ponad 8%.
Proces cynkowania to przyjazna dla środowiska metoda ochrony stali przed korozją. Ocynk zapobiega degradacji stalowych elementów, dzięki czemu znacznie wydłuża żywotność różnego rodzaju konstrukcji, a co za tym idzie oszczędza energię i redukuje wydobycie surowców naturalnych.