Tak zwane gazowanie ogniowych powłok cynkowych, wytworzonych metodą cynkowania jednostkowego, dotyczy przeważnie malowania proszkowego, ale także malowania farbami ciekłymi. Przyczyną tego zjawiska w przypadku malowania proszkowego są pozostałości topnika (chlorki cynku i żelaza), które zostają w procesie cynkowania wbudowane w puste przestrzenie powłoki cynkowej i tam pozostają. Jeśli przestrzenie te są otwarte na zewnątrz, co często ma miejsce, ma do nich dostęp wilgotne powietrze i dochodzi do reakcji kwasowych soli z otaczającym cynkiem z utworzeniem wodoru. Wodór wydziela się i w przypadku malowania powoduje gazowanie, tzn. pory i kratery w utwardzanej powłoce proszkowej lub pęcherze wielkości paznokcia w powłokach z farb ciekłych. Te ostatnie powstają często dopiero po paru tygodniach, gdy np. słońce wystarczająco ogrzeje elementy konstrukcji.
Zalecane środki zaradcze to:
– Stosowanie stali bezkrzemowych, ponieważ zjawisko gazowania dotyczy przede wszystkim stali uspokojonych krzemem. Zalecenie to napotyka szybko na trudności z powodu ograniczonej dostępności odpowiednich gatunków stali.
– Wygrzewanie przed malowaniem, ponieważ poprzez to zostają wysuszone zhydrolizowane sole cynku, zamknięte w powłoce cynkowej i nie mogą reagować z cynkiem z wytworzeniem wodoru. Wadą takiego postępowania są podwyższone koszty.
– Wprowadzenie dodatków do proszku, które opóźniają reakcję sieciowania i w ten sposób pozwalają utwardzającej się powłoce proszkowej usieciować się dopiero po ulotnieniu się wodoru.
W przypadku farb ciekłych obowiązują podobne zalecenia. Korzystne jest wydłużenie czasu między cynkowaniem a malowaniem.
Powrót do góry
Firmy zrzeszone w PTC
Członek PTC zajmujący się procesem cynkowania ogniowego
Członek PTC niezajmujący się procesem cynkowania ogniowego