Powodem tej wady jest wodór z opóźnieniem wydzielający się z materiału podstawowego. Wodór wprowadzony podczas trawienia do stali wydziela się pod wpływem ciepła – np. podczas stygnięcia po cynkowaniu – z opóźnieniem z wnętrza stali, nie może jednak przeniknąć przez prawie nieprzepuszczalną dla niego powłokę cynkową. Prowadzi to do narastania ciśnienia na granicy faz żelazo-cynk i w końcu do powstania pęcherzy pomiędzy stalą a powłoką cynkową.
Wada ta dotyczy szczególnie stali bezkrzemowych uspokojonych aluminium, ponieważ stale te stawiają najmniejszy opór procesom dyfuzji i efuzji wodoru. Poza tym obecna tu zwarta faza δ1jest prawie nieprzepuszczalna dla wodoru, poprzez co wytwarza się ciśnienie pomiędzy stalą i powłoka cynkową, a w końcu dochodzi do odprysków powłoki.
Natychmiastowe, szybkie chłodzenie po cynkowaniu minimalizuje efuzję wodoru i powstrzymuje z reguły występującą w innym wypadku wadę.
Powrót do góry
Firmy zrzeszone w PTC
Członek PTC zajmujący się procesem cynkowania ogniowego
Członek PTC niezajmujący się procesem cynkowania ogniowego