Słownik pojęć

Wytwarzanie chemicznych powłok na aluminium i stopach glinu. Alodynowanie powoduje wytworzenie powłok o dużej odporności na korozję.

Tradycyjny sposób przygotowania powierzchni przed lakierowaniem. Zaletą powłok anodowych jest doskonałe zabezpieczenie przed korozją, ze szczególnym uwzględnieniem korozji nitkowej.

Ostateczne usunięcie cienkich warstewek tlenkowych, jakie mogły się utworzyć w czasie obróbki przygotowawczej metalu, a których usunięcie jest niezbędne dla osiągnięcia właściwej przyczepności powłoki galwanicznej do podłoża. Jest to ostatnia operacja poprzedzająca nakładanie właściwej powłoki antykorozyjnej.

Wytwarzanie chemicznie lub elektrochemicznie ochronnej powłoki fosforanów na powierzchni metali (głównie stali), prowadzone w gorących roztworach fosforanów i kwasu fosforowego. Powłoka fosforanowa jest odporna na działanie wysokich temperatur, zmniejsza współczynnik tarcia, stanowi dobry podkład dla farb i lakierów.

Ostatni etap procesu cynkowania ogniowego polegający na zanurzeniu uprzednio przygotowanego podłoża stalowego w kąpieli stopionego cynku o temperaturze 445-455°C. W tych warunkach cynk i żelazo ulegają bardzo szybkiej reakcji chemicznej, co skraca czas zanurzenia powierzchni stalowych w ciekłym cynku do kilku minut. Na drodze dyfuzji, czyli przenikania atomów cynku w zewnętrzną warstwę stali, powstaje powierzchniowy stop żelazo-cynk zawierający różny stosunek obydwu składników. Zewnętrzna warstwa powłoki odzwierciedla skład kąpieli cynkowniczej zastosowanej w procesie.

Przedłużanie trwałości powłoki cynkowej i nadawanie jej określonych walorów estetycznych poprzez nakładanie powłoki lakierniczej lub malarskiej (tzw. system typu duplex).

Malowanie powłok metalowych farbami proszkowymi techniką natrysku elektrostatycznego bądź elektrokinetycznego.

Usuwanie z powierzchni metalu zanieczyszczeń mechanicznych, olejowych, smarów, konserwacji w procesie zanurzeniowym lub natryskowym.

Usuwanie różnego rodzaju zanieczyszczeń z powierzchni stali, przy wykorzystaniu ściernych materiałów metalowych. Podczas obróbki strumień sprężonego powietrza wzbogacony w materiał ścierny (tj. staliwo, żeliwo, ziarna cięte z drutu stalowego), kierowany jest na powierzchnię poddaną mechanicznemu czyszczeniu. W zależności od rodzaju zastosowanego materiału ściernego i prędkości, z jaką uderza on w przedmiot, uzyskuje się efekt wygładzenia, utwardzenia, nagrzewania, deformacji bądź umocnienia struktury powierzchniowej.

Chemiczne czyszczenie powierzchni stalowych, podczas którego usuwa się tłuszcz, substancje włoskowate i oleje utrudniające reakcję żelaza z cynkiem. Właściwości czyszczące i odtłuszczające posiada wiele nieorganicznych roztworów o odczynie alkalicznym, kwaśnym i neutralnym.

Tworzenie na powierzchni metalu delikatnie matowej warstwy, której połysk można modyfikować. Proces tworzenia powłoki o strukturze drobnokrystalicznej i niezorientowanej, uzyskanej dzięki dodatkowi odpowiednich związków organicznych.

Zanurzanie elementów stalowych w mieszanie chlorku cynku i chlorku amonu (ZnCl2/NH4Cl), celem zapewnienia prawidłowego przebiegu reakcji chemicznych zachodzących podczas cynkowania. Głównym zadaniem tego etapu przygotowania powierzchni wyrobów stalowych i żeliwnych do cynkowania ogniowego jest poprawienie zwilżalności podłoża przez ciekły cynk, a także zabezpieczenie odtłuszczonego i wytrawionego wyrobu przed utlenianiem powierzchni, aż do momentu zanurzenia w roztopionym cynku.

Usuwanie substancji niemetalicznych tj. tlenki żelaza pod postacią rdzy, zgorzeliny i innych produktów korozji z powierzchni stalowych. Trawienie polega na zanurzeniu przedmiotów stalowych w kąpieli w kwasie solnym. W wyniku prawidłowo wykonanego trawienia uzyskuje się powierzchnię pozbawioną warstw tlenkowych.

Uzyskanie w efekcie trawienia chemicznego lub elektrochemicznego błyszczącej struktury powierzchni na aluminium przed anodowaniem.

Efekt korozji gazowej, warstwa tlenków metali powstająca na powierzchni przedmiotów metalowych w wyniku ich styczności z powietrzem. Występuje w postaci powłoki lub łusek.